19 апреля, 2022 - 15:32
Кюнлени биринде Чонай, жумушу болуп, прокуроргъа келеди. Босагъадан окъуна: «Салам-алейкум, сыйлы къарындашыбыз!» - деп, прокурорну къолун эки къолу бла да тутуп, жылы саламлашды.
Энди уа не жумуш бла келгенсе? - деп, сансыз соруп къойду.
- Тюзюн айтханда, бек биринчиден санга тансыкъ болуп келгенме. Сени кибик уллу ахлум прокурор болгъанына къууанч тыпырлы болуп жашайма! Билемисе, къарындашым, артыкъ уллу муслийман да тюйюлме, алай намаз этип башлагъанма, - деди Чонай, желкесин къашый.
- Сууаплы ишни башлагъанса.
- Сени ючюн башлагъанма.
- Мени ючюн?!? - деп сейирсинди прокурор.
- Хау, сени ючюн. Санга Аллахдан саулукъ, ахшылыкъ тилер ючюн. Намазлыкъда этилген тилеклени Аллах бегирек эшитеди, дейдиле.
- Болур, болур... - деди прокурор, артыкъ уллу сан этмей.
- Нек эсе да, бюгюн мудахса.
- Бош алай... - деп къойду прокурор.
- Бу къагъытларынгы ары бла бери шапыртып турма да, манга тынгыла. Санга иги хапар айтырыкъма, - деди Чонай, жарыкъ болуп.
- Не хапарды ол?
- Сыйынг тёппемде болсун, гитче къыз жашчыкъ тапханды.
- Жашагъан жан болсун...
- Къууанчыбызны башы къуру тюйюлдю...
- Сора уа неди?
- Анга сени атынгы атагъанбыз... Тюзбасар деп. Бек уллу къууанчыбыз олду! Санга ушап, прокурор болсун деп.
- Болур, болур, - деди прокурор, кёз-къаш бермей.
- Атам харип чынтты билгич эди. Сени быллай уллу адам боллугъунгу ол гитче заманынгда окъуна айтхан эди. Мен къалай къууанама сен жууукъ юлюшюм болгъанынга!
- Чонай, кёремисе, къаллай бир ишим барды мени?
- Кёрюп турама. Уллу адамны иши да уллу болады. Сени кибик субай прокурор алыкъа дуниягъа жаратылмагъанды. Былтыр сени инарал прокурорну къуллугъуна салыргъа Москвагъа чакъырдыла деген хапар чыкъгъанда, бек тынгысыз болгъан эдим, сени бу чырайлы сыфатынгы кёрмей къалай турлукъма деп.
- Бюгюн мен бу къагъытланы ётдюрюп бошаргъа керекме...
- Охо. Алай эсе, кете барайым... Алай бир жумушчугъум барды да, шёндю айтмасам, артда кеч болуп къалыр деп къоркъама.
- Не жумушду ол?
- Биягъы милиционерле ызымдан болгъандыла, складха ревизия эте турадыла. Аланы тохтатмасанг, иш тереннге кетерге боллукъду.
- Чонай, бу жол мен санга болушаллыкъ тюйюлме.
- Нек деп? Жууукълугъубузну унутханмы этгенсе? - деп типиски болду Чонай.
- Чонай, мен сени хыйлачылыкъларынгы башларын жаба келгенме...
- Алайды, алайды. Энди бу ахыр кере...
- Угъай, Чонай. Бу жол мен санга болушаллыкъ тюйюлме.
- Нек деп?
- Мен энди прокурор тюйюлме. Ишимден къыстагъандыла, сени кибик похлагъа болуша тургъаным ючюн.
Чонай прокуроргъа огъурсуз къарады.
- Сора сени ишинг чонкъайгъанды, ы!
- Кет, башымы хайран этип турма!
- Сени башынг эртте хайранболгъанды. Сени кибиклени прокурор угъай, бахчагъа бодуркъу этип да салмаз эдим, оллаха! Сен гитчеликден окъуна бош шалапай болуучу эдинг.
- Да, бу жолгъа дери алай айтмаучу эдинг да. Къысха жууукълабыз деп жойкъулланыучу эдинг да.
- Ха-ха-ха... Сени кибик жууугъу болгъандан Аллах сакъласын!
- Чонай, тюз да былайса деб а турмай эдим. Мени бетими этмей эсенг да, атамы бетин этсенг а.
- Атанга да, ананга да, битеу тукъумунга да гония! Ангыладынгмы энди?.. - деп Чонай кёл кенгдирди.
Столда телефон зынгырдады. Прокурор аны чолпусун алды.
- Алло. Тынгылайма... Бек таматабыз сёлешедими?..
Чонай, президент дегенни эшитип, аузу ачылып, сагъайды. Прокурорну мудах бети жарыкъдан-жарыкъ бола тебиреди.
- Хау, Аслан Асланович, эшитип турама, сау бол... Ахшы, бек ахшы, - деп, прокурор телефонну чолпусун жерине салды. Къууанч тыпырлы болуп, столун къучакълады.
- Не болду ол сагъатха? - деди Чонай, сейирсинип.
- Жеримде къойдула!..
- Къарындашым!.. Не иги болду. Мени тилеклерим Аллахха жетгенлерине ийнандым! Къарындашым, алгъышлайма, - дей, жойкъулланып, Чонай къолун прокуроргъа узатды.
- Мен кир адамны кир къолун тутмаучума. Эндиге дери жангылмазма, - деди прокурор Чонайгъа.
Чонай, къынкъ-мынкъ эте, ызына да жалынчакълы къарай, кетди кабинетден.
